Przewodnik po laskach

Laska jest podstawową pomocą dla aparatu ruchu. Prawdopodobnie jest to najstarszy przedmiot ortopedyczny świata, od tysiącleci obecny we wszystkich kulturach. Przechodzi ewolucję, ale ciągle jest niezastąpiona. Potrzebują jej najczęściej ludzie starsi, ale również młodzi: po wypadkach, np. komunikacyjnych, udarach, chorzy na Sclerosis Multiplex lub z chorobami neurologicznymi, zaburzeniami równowagi różnego pochodzenia albo z wrodzonymi wadami układu ruchu.

Dobór właściwej laski wynika zarówno z charakteru ograniczeń zdrowotnych (to najważniejsze kryterium), jak również oczekiwań estetycznych. Wbrew powszechnej opinii, że laska to tylko podpora, ma ona bardzo duży wpływ na zmniejszenie degradacji kręgosłupa i kończyn dolnych, czyli stawów biodrowych i kolanowych. Korzystnie wpływa na utrzymanie pionowej postawy ciała, co skutkuje lepszym ogólnym wyglądem i zmniejsza ryzyko bólu powstałego w wyniku niewłaściwej postawy.

WOBEC TEGO, CO WARTO WIEDZIEĆ O LASKACH? 

Laska składa się z trzonu zakończonego stopką antypoślizgową i uchwytu, czyli rękojeści. Jej funkcjonalność jest zapewniona przez trzon o właściwej wysokości i uchwyt pasujący do dłoni. Trzon może być drewniany, aluminiowy, a także z włókna węglowego. Uchwyty wykonuje się z różnych materiałów o zróżnicowanych kształtach. Najpopularniejsze są klasycznie zaokrąglone, jak w parasolu oraz proste typu T lub faliste poziome tzw. Derby. Ale istnieją też inne, choćby szerokie anatomicznie przystosowane do kształtu dłoni prawej czy lewej, albo wygodne w kształcie gałki lub fantazyjne figuratywne, rzeźbione.

Tradycyjne laski są drewniane lub bambusowe z różnymi uchwytami. Bambusowe są bardzo lekkie i mają w sobie taki „żar tropików”, szczególnie pięknie prezentują się latem. Są też laski drewniane wyprodukowane w całości razem z uchwytem z jednego kawałka drewna giętego na mokro (jak dawne fotele na biegunach). Wszystkie mogą wymagać indywidualnego dopasowania wysokości, czyli skrócenia przez obcięcie piłką dolnego odcinka. Optymalna długość laski to taka od ziemi do nadgarstka. W czasie chodzenia podnosimy rękę z laską, więc jeżeli jest zbyt wysoka to zaczyna się męczyć ręka. Na zmęczenie ma także wpływ ciężar własny laski.

Laski aluminiowe najczęściej są produkowane ze stopniowaną regulacją wysokości lub dodatkowo z funkcją składania. Składana laska jest dobrym rozwiązaniem dla użytkowników, którzy nie zawsze muszą z niej korzystać albo chcą ją schować w podróży. Laski aluminiowe produkuje się w różnych kolorach i wzorach.

Najnowsze materiały i niemal kosmiczne technologie zrewolucjonizowały laski. I tak oto trzon laski może być zrobiony z aluminium lotniczego albo włókna węglowego. To czyni je ultralekkimi i wytrzymałymi na duże obciążenia.

Tak na przykład włókno węglowe utrzyma człowieka o wadze do 200 kg, przy ciężarze własnym laski nieco ponad 200 gramów! Według badań współczesnych naukowców, laska wcale nie musi być prosta i pionowa, jak to uważano od zarania dziejów. Odpowiednio łukowato wygięty trzon laski inaczej rozkłada siły nacisku, w mniejszym stopniu obciąża dłoń i nie pozwala na przykre odczuwanie zmęczenia.
I tu dochodzimy do drugiego, równie ważnego elementu laski, jakim jest uchwyt. Jego wybór powinien być przemyślany. Ma to związek z wielkością dłoni, jej ogólną sprawnością i siłą, z jaką opieramy się na lasce. Ta siła to zarówno nasz ciężar ciała, jak również rodzaj niesprawności, który nas skłania do korzystania z laski. Uchwyt zaokrąglony jest wygodny dla dużej dłoni, która mocno go uchwyci i pozwala na powieszenie laski na przedramieniu albo meblu. Uchwyt prosty typu T nie lubi dużej dłoni, ale jest wygodny jak poręcz. Z kolei uchwyt falisty tzw. Derby stanowi pewne oparcie dla każdej dłoni, bo jest dosyć duży i stabilizuje pozycję dłoni. Najmniej sprawna dłoń wygodnie spoczywa poziomo w szerokim anatomicznie profilowanym uchwycie przystosowanym do prawej albo lewej ręki. Z kolei uchwyty w kształcie gałki pozornie są małe, a w praktyce bardzo poręczne i dają dobre poczucie bezpieczeństwa. Inne kształty, najczęściej figuratywne, to już bardzo indywidualna sprawa. Aby laska nie sprawiała kłopotu swoją obecnością, a także, aby jej nie upuścić, czy nie zostawić, warto założyć jej opaskę nadgarstkową.

Pamiętać należy, że na bezpieczeństwo użytkownika laski duży wpływ ma stopka, czyli gumowa końcówka, która zużywa się, jest elementem wymiennym i nie należy zaniedbywać wymiany jej na nową. Stopka ma średnicę, właściwą dla danej laski. Inna jest do laski tradycyjnej drewnianej, a inna do aluminiowej. Produkuje się także stopki typu trójnóg (szersza podstawa zwiększa stabilizację) oraz specjalne zimowe na śnieg i lód.

Tak więc, laska tylko wtedy staje się przyjaciółką, kiedy pasuje do nas. Kiedy z nią chodzimy, staje się również elementem naszego stroju. Odzwierciedla nasz styl, temperament, osobowość. I tak też należy traktować jej dobór. Ponieważ mamy czuć się z nią zawsze dobrze, więc potrzebna jest nam niejedna, jak torebka albo krawat. Inną będziemy nosić latem, a inną zimą. Jedna będzie lepsza na zakupy czy spacer, a inna poprawi nam samopoczucie w teatrze lub na imprezie towarzyskiej. Piękna laska odejmie nam lat, a niewłaściwa raczej ich doda. 
 

Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą Lasek Inwalidzkich.